Δεν είναι κάτι φοβερό, αλλά μου αρέσει το φιλμ νουάρ και αυτό ήταν καλό. Μου αρέσει το πώς αφηγείται ο Τζον Τραβόλτα σε όλη την ταινία, σαν ένα κλασικό φιλμ νουάρ. Μου άρεσε η ομιχλώδης, νότια-αμερικάνικη ατμόσφαιρα και οι μικρές ανατροπές της πλοκής. Είχε ένα καστ γεμάτο αστέρια και όλοι έκαναν πολύ καλή δουλειά. Μου άρεσε που η πραγματική κόρη του Τζον Τραβόλτα είχε έναν ρόλο...
Μόνο που οι γενναίοι δεν τα πήγαν και πολύ καλά στο box office και δεν έλαβαν πάρα πολύ καλή κριτική για τη σεζόν που κυκλοφόρησε η ταινία, οπότε αποδείχθηκε ότι δεν είχε μεγάλη επιτυχία στις δύο αυτές κατηγορίες. Ένα άλλο μειονέκτημα, είναι οτι τα πάντα βυθίζονται τόσο πολύ στη βαθιά αμερικάνικη κουλτούρα - πράγμα που δεν είναι τόσο κακό για τους Αμερικάνους, όμως για τους υπόλοιπους...
Μετά (2019)
Παρά τη προβλέψιμη ιστορία και τον κλισέ ρομαντισμό, μετά από ώρα και σε μεγάλο βαθμό χάρη στην εμφάνιση του νεαρού αστεριού της Josephine Langford, η ταινία θα σταθεί όρθια. Καθώς η Tessa, η Langford δηλαδή, εμφανίζεται σχεδόν σε κάθε σκηνή και με την κάμερα να βρίσκεται συνεχώς στο πρόσωπό της, μεταδίδει ένα ειλικρινές μείγμα αυτοσυγκράτησης και πείνας για νέες εμπειρίες, εμπιστοσύνης...