Θα μπορούσε να ονομαστεί και Battleshit. Είναι από τις χειρότερες ταινίες που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Είναι ένα θορυβώδες, κλισέ και αφόρητο κινηματογραφικό σκουπίδι που εκμεταλλεύεται το έργο των graphic artists για τους πελάτες της οθόνης που θέλουν να διασκεδάσουν. Ένας απλός τρόπος για να το περιγράψω, είναι ότι είναι βασικά ένα ναυτικό βίντεο στρατολόγησης 200 εκατομμυρίων...
Μου άρεσε και το παρακολούθησα μέχρι το τέλος. Σίγουρα η καλύτερη τουρκική παραγωγή του Netflix μέχρι στιγμής. Θα το βαθμολογούσα λίγο παραπάνω αλλά αισθάνθηκα το τέλος κάπως «άψυχο», χρειαζόταν κάτι περισσότερο για να κλείσει απολύτως σωστά. Όσον αφορά τη μουσική/σάουντρακ, ήταν θαυμάσιο,. Υποκριτικά, οι βασικοί ηθοποιοί έπαιξαν όμορφα τον ρόλο τους. Λατρεύω την υποκριτική ικανότητα...
Ευλογημένη Τρέλα (2018)
Κλασσική ιταλική κωμωδία, από αυτές που βγαίνουν κατά δεκάδες κάθε χρόνο στην Ιταλία. Η ιστορία γνωστή, ο μεσήλικας πρωταγωνιστής αντιλαμβάνεται οτι δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια χρόνου στη ζωή του και αποφασίζει να την αλλάξει, εγκαταλείποντας τα στερεότυπα και τον συντηρητισμό. Αν και αυτή είναι μια φάση που προφανώς τη περνάμε όλοι, οι καταστάσεις που θα ζήσει δεν είναι τόσο ιδανικές...