Kim Ki-chun - Ταινίες
Μία από τις πιο ασυναγώνιστα βαρετές και αδιάφορες ταινίες καταστροφών που έχει δει ποτέ ο κινηματογράφος. Κάνει την ομολογουμένως μέτρια και προβλέψιμη αντίστοιχη ταινία ηφαιστείου - το Η Κορυφή του Δάντη - να μοιάζει με αριστούργημα. Η ίδια η ιστορία είναι αδύναμη και όλες οι αμερικανικές ανοησίες και τα κλισέ του Χόλιγουντ σε κάνουν να αναρωτιέσαι γιατί σπαταλάς τον χρόνο σου...
Είδα τα τρέιλερ για τη ταινία και σκέφτηκα ότι φαινόταν αστεία. Μου ο αρέσει και ο Stiller, οπότε είπα να δώσω μια ευκαιρία. Τι λάθος! Δεν είναι η κωμωδία που έδειχναν τα τρέιλερ, δείχνουν τα καλύτερα κομμάτια και όταν ήρθε η ώρα ολόκληρης της ταινίας, φάνηκε τόσο επίπεδη. Προσπάθησε να είναι μια έξυπνη μαύρη κωμωδία, ίσως στα χνάρια του Γούντι Άλεν, αλλά δεν είχε το ύφος, την πολυπλοκότητα...
Μετά (2019)
Παρά τη προβλέψιμη ιστορία και τον κλισέ ρομαντισμό, μετά από ώρα και σε μεγάλο βαθμό χάρη στην εμφάνιση του νεαρού αστεριού της Josephine Langford, η ταινία θα σταθεί όρθια. Καθώς η Tessa, η Langford δηλαδή, εμφανίζεται σχεδόν σε κάθε σκηνή και με την κάμερα να βρίσκεται συνεχώς στο πρόσωπό της, μεταδίδει ένα ειλικρινές μείγμα αυτοσυγκράτησης και πείνας για νέες εμπειρίες, εμπιστοσύνης...