Η ταινία όταν κυκλοφόρησε δεν πήρε καλές κριτικές. Μερικοί μάλιστα τη χαρακτήρισαν ως η χειρότερη ταινία του Τομ Χανκς. Σε πρώτη ανάγνωση, τα παραπάνω δεν είναι άδικα. Πράγματι η ταινία είναι λιτή, αργή, χωρίς να είναι προφανές το νόημα αυτών που συμβαίνουν αλλά ούτε να φαίνεται κάποια κατάληξη στο τέλος του τούνελ. Ωστόσο η ταινία περιέχει έναν σουρεαλισμό, ο οποίο γίνεται καλύτερα...
Στην αρχή, ας πούμε τα πρώτα 10 λεπτά, η ταινία φάνηκε να είναι αρκετά υποσχόμενη και πραγματικά σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή οτι ο Bautista μπορεί όπως ο Stone Austin ή ο «Rock» να γίνει ο επόμενος σταρ του σινεμά που ξεκινά από το WWE. Αλλά μετά από δέκα λεπτά, συνειδητοποίησα ότι ήταν μια πολύ βαρετή ταινία λόγω ενός πολύ αδύναμου σεναρίου, στοιχειώδους επιπέδου, τόσο βαρετό, τόσο...
Η Δύναμη Του Κεραυνού (1995)
Λίγο αφότου ο Τσάκι Τσαν αποφάσισε να γίνει εμπορικός. Εκτός από πολύ καλό ξύλο, κάνει και τα υπόλοιπα πολύ καλά. Δε θα το παρεξηγήσουμε όμως πολύ, ήταν η εποχή της άνθισης αυτών των ταινιών δράσης με ήρωες χαρακτήρες που βαράνε χωρίς να παθαίνουν το παραμικρό. Γουίλις, Σβανζενέγκερ, Σταλόνε, Βαν Νταμ, Σιγκάλ, Λούγκρν, Νόρις κτλ κτλ