Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
Να ξεκινήσουμε λέγοοντας ότι οι ηθοποιοί έδειξαν μερικές πολύ καλές ερμηνείες και μπορώ να καταλάβω πως προέκυψαν οι υποψηφιότητες αλλά και τελικά τα βραβεία (αν άξιζαν να κερδίσουν κάποιους από τους υποψήφιους άλλων ταινιών, αυτό είναι άλλο θέμα!) . Το πως κατάφερε να κερδίσει 7 Όσκαρς όμως, αυτό πραγματικά με ξεπερνά! Πρέπει να πω ότι βρήκα την ταινία κουραστική και καθόλου απολαυστική...
Ξαφνικά 30 (2004)
Σε μια εποχή που οι περισσότερες ταινίες αποδεικνύονται χάσιμο χρόνου, ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη να βρω αυτό το διαμάντι! Επιφανειακά, μπορεί να μοιάζει με μια ακόμα ρομαντική κωμωδία. Αλλά υπάρχει ένα βάθος σε αυτήν την ταινία που με εξέπληξε και με γοήτευσε. Πολλά και ωραία μηνύματα για νεαρά κορίτσια, από 13 μέχρι 30, αλλά και οποιαδήποτε ηλικία πριν ή μετά. Και πόσο ενδιαφέρων...