Είναι απίστευτο πόσο κακό είναι αυτό το ριμέικ. Αν έχετε δει το γνήσιο "Οι γαμπροί της Ευτυχίας" του 1962 με τους Γεωργία Βασιλειάδου, τον Βασίλη Αυλωνίτη και τον Νίκο Ρίζο, θα απορείτε πως αυτή εδώ η ταινία έφτασε στη τηλεόρασή μας. Αν και παρακολουθεί στενά το πλαίσιο της αρχικής ταινίας, φαίνεται συνεχώς σαν οι ηθοποιοί να διαβάζουν απλώς τα λόγια τους, χωρίς κανένα συναίσθημα....
Μου αρέσουν οι ταινίες που είναι εξαιρετικά απίστευτες, καθώς αυτού του είδους οι ταινίες είναι συνήθως και διασκεδαστικές. Το Sahara, όχι δεν ήταν απλώς μια διασκεδαστική ταινία, αλλά ήταν μια κακή φθηνή παραγωγή, από αυτές που μας έχει συνηθίσει το Χόλιγουντ. Προσωπκά πιστεύω οτι κανείς δεν θα τη παρακολουθούσε πάνω από 15', αν δεν υπήρχαν ο Μάθιου Μακόναχι και η Πενέλοπε Κρουζ....
Μα Φυσικά και Νοιάζομαι (2020)
Είναι η ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ της σκηνοθεσίας και της ανθρώπινης νοημοσύνης. Λυπάμαι που τέτοιες παραγωγές δημοσιοποιούνται ενώ βρισκόμαστε μια εκατονταετία σχεδόν μετά την ανακάλυψη του κινηματογράφου. Κανένα μήνυμα προς τον θεατή, η σκηνοθεσία θα γινόταν καλύτερα από ένα 5χρονο... Προσβολή της έβδομης τέχνης!! κάτι τέτοιες παραγωγές κάνουν τον κόσμο να χάνει την πίστη του για τις...