Φέτος, οι σινεφίλ θα έχουν την ευκαιρία να απαντήσουν σε μία από τις πιο πιεστικές ερωτήσεις της εποχής μας: ποιος φαίνεται καλύτερα με μαγιό, ο Rob Brydon ή ο Mathieu Amalric; Ναι, ακριβώς όπως είχαμε ταυτόχρονα δύο ταινίες καταστροφών για ηφαίστεια το 1997 (Ηφαίστειο και Η Κορυφή του Δάντη) και δύο ταινίες sci-fi για αστεροειδείς το 1998 (Αρμαγεδδων και Ολεθρια Συγκρουση), έτσι...
Υπόσχεται πάθος αλλά αποτραβιέται σαν συνεσταλμενη κοπελίτσα. Υπόσχεται μυστήριο και μετά ξεδιπλώνεται με χασμουρητό. Η φαση της παρατημένης φτωχουλας ...υποτονική και αβέβαιη και η ίδια αν τον ήθελε πραγματικά. Γενικά οι ηθοποιοί θυμιζουν δημοσίους υπαλλήλους που κάνουν το ωράριο τους. Δε μού άρεσε.
Ανθρώπινο Πείραμα (2018)
Σαν σενάριο εύστοχο. Σαν σκηνοθεσία εξίσου εύστοχη. Σαν πλοκή αρκετά αργή και πολύπλοκη δίχως να υπάρχει κρυφό νόημα κτλ. Θα προτιμούσα μια ηθοποιό με πιο τρομακτική όψη. Και άντρες ηθοποιούς που να ξεχωρίζω ποιος είναι ποιος. Μου βάλατε όλους τους ξανθούς με μούσια, δεν καταλάβαιναμε ποιος είναι ποιος. Κατά τα άλλα, ναι, είχε ωραία νοήματα, αλλά θα μπορούσαν να είχαν παρουσιαστεί...