Αν σας άρεσε το πρώτο Ψηλό Κορίτσι, θα απολαύσετε μάλλον και τη συνέχεια. Έχει σχεδόν τον ίδιο καστ και τον ίδιο διασκεδαστικό τόνο που είχε η πρώτη ταινία. Αλλά κατά τη γνώμη μου, αυτή εδώ κόβει μερικές από τις πιο έντονες άκρες της πρώτης ταινίας και κάνει τους χαρακτήρες πιο ήπιους και χαλαρούς. Οι ηθοποιοί πολύ μέτριοι, αλλά ας πούμε οτι κάνουν τη δουλειά τους. Αλλά το σενάριο...
Απο τις πολύ μέτριες ταινίες που έχω δει τελευταία.Το σενάριο τραβηγμένο από τα μαλλιά,η σκηνοθεσία για κλάματα,οι ηθοποιοί κάναν ότι μπορούσαν για να περάσει το δίωρο. Ούτε κωμωδία ούτε θρίλερ.Απο την αρχη σχεδόν δεν αφήνει περιθώρια για αυταπάτες.Με εκνεύρισε και έχασα 2 ώρες τζάμπα.Δεν τη συστήνω σε κανέναν.
Στο Όνομα της Φυλής (2012)
Για μένα ήταν μία ταινία που περιέγραφε πολύ γλαφυρά τις αγριότητες των ναζί και τις αντιλήψεις τους για την ευγονία, τον εκ γερμανισμό περιοχών που θεωρούσαν δικές τους...χωρίς να παρουσιάζει αγριότητες κτλ. Πολύ καλές οι ερμηνείες, έντονες οι συναισθηματικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η φιλία, ό έρωτας, η αντίσταση, η επιβίωση , ή οργή... Για μένα είναι πολύ ρεαλιστική...