Ο Gabriele Salvatores έκανε μια ταινία που εξελίσσεται κατά τη διάρκεια ενός πολέμου χωρίς καμία πολεμική σκηνή, παρουσιάζοντας το ελληνικό νησί ως παράδεισο στη Γη για αυτούς τους ασυνήθιστους στρατιώτες. Όλοι τους έχουν τα όνειρα και τις επιθυμίες τους, αλλά καθώς περνάει ο καιρός, μόνο ένας στρατιώτης προσπαθεί πάντα να φύγει με κάθε κόστος (θέλει να επιστρέψει στη γυναίκα του)....
Ναι, πρόκειται για μία μοναδική ταινία βασισμένη σε ένα πολύ έξυπνο σενάριο, κλειδί του οποίου είναι οι 7δυμες αδερφές που ενσαρκώνει η Νούμι Ραπάς. Συμφωνώ ότι το δυστοπικό φόντο της ταινίας έχει επαναληφθεί εκατοντάδες φορές στο παρελθόν όπως επίσης και η αγωνία της εξουσίας για τον έλεγχο της μάζας. Και μιλάμε για ταινίες όπως το 1984 ή το Metropolis που γυρίστηκαν πάρα πολλές...
Η Κόρη του Ράιαν (1970)
Για μενα η ταινια υπηρξε ποιητικη ονειρικη με υπεροχες εικονες απο θαλασσα και μεσα σε αυτη τη αμμουδια η πρωταγωνηστρια να περπατα ψαχνωντας για κοχυλια η την αλλαγη της ζωης της . Οι ανθρωποι της εποχης το επαρχιακο περιβαλον του χωριου η πληξη ενος γαμου και ο ερχομος του ερωτα μεσα σε γαλαζιο τουλι που στη συνεχεια βλεπουμε να φευγουν τα χρωμματα και να ερχεται η πραγματικοτητα...