Ο Τζον Κραζίνσκι ως πρωταγωνιστής δεν θα έπρεπε να παίζει σε τέτοιου είδους ταινίες. Φαίνεται πιο μαλθακός, πιο baby face, δε κολλάει πουθενά με τους υπόλοιπους σκληροτράχηλους στρατιώτες, κάποια ρομαντική κωμωδία θα του ταίριαζε καλύτερα. Αν κάτι αξίζει σε αυτή τη ταινία, είναι οι μάχες μεταξύ των αμερικανών και των ισλαμιστών, οι οποίες είναι πολύ αληθοφανείς και καλά δοσμένες...
Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
Η Μπαλάντα του Μπάστερ Σκραγκς (2018)
Η ταινία είναι μια ιδιοφυϊέστατη αφήγηση 6 ιστοριών στην άγρια Δύση. Άλλες είναι κωμικές και βίαιες και άλλες πλήρως δραματικές. Οι αλλαγή του ύφους μου κρατάει το ενδιαφέρον ενώ κάθε μία από τις έξι ιστορίες έχει ένα βαθύτερο νόημα και μια φρέσκια απεικόνιση της επικίνδυνης άγριας Δύσης.