Πάντα βάζω κανόνα να κάνω κριτική μόνο όταν τελειώσει μια σειρά ή μια ταινία. Σε αυτήν την περίπτωση, ξεκίνησα περίπου σαράντα λεπτά, για έναν μόνο λόγο: βαρέθηκα απίστευτα. Λατρεύω την πρωτότυπη Blade Runner του 1982, και παρόλο που μια ταινία πίστευα ότι δεν χρειαζόταν ποτέ συνέχεια, ήμουν ανοιχτός σε αυτή την εκδοχή και πίστευα ότι η βασική ιστορία αυτής της ταινίας ήταν αρκετά...
Υπάρχουν εκατοντάδες ταινίες με θέμα το ρατσισμό στην Αμερική του προηγούμενο αιώνα. Αυτή εδώ έχει την ιδιαιτερότητα των παράλληλων ιστοριών δύο οικογενειών, μιας λευκής και μιας έγχρωμης. Νομίζω πως ο τρόπος αφήγησης αυτός θα μπορούσε να είχε δώσει στην ταινία το Όσκαρ καλύτερου διασκευασμένου σενάριο για το 2018. Για την ιστορία, το σενάριο βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του...
Οικογενειακές Ανισορροπίες (2014)
Το ξέραμε ότι ο Μαρκ Ράφαλο είναι πολύ καλός ηθοποιός αλλά εδώ πέρα είναι στα αλήθεια συναρπαστικός. Και μάλιστα σε έναν πολύ ιδιαίτερο ρολό που δεν τον έχουμε συνηθίσει. Μετά βέβαια ασχολήθηκε με τις χαζοταινίες της marvel και από ηθοποιός έγινε χαζοσούπερ ήρωας... Στην ταινία μας τώρα, υποδύεται έναν σούπερ μπαμπά με προβλήματα διπολικής διαταραχής. Μέσα στην τρέλα του γίνεται...