Ένα πρωτότυπο όνομα ταινίας, ένα ενδιαφέρον καστ ηθοποιών, και μια χημεία μεταξύ των τελευταίων, που δημιουργούν μια πραγματικά αξιόλογη προσπάθεια... Στα υπέρ της ταινίας η έμμετρη χρήση συναισθηματισμων. Ταινία κοινωνική, συνάμα κωμική, δρόμου, μα κυρίως υλικό για κοινωνικό προβληματισμό... Όλα τα χαρισματικα παιδιά, είναι παιδιά που έχουν δικαίωμα στο όνειρο... Μέσα από την προσοχή...
Αν και ο Μάικλ Ντάγκλας ποτέ δεν με ενθουσίαζε στις ταινίες που πρωταγωνιστούσε, ομολογώ πως σε αυτή εδώ είναι εξαιρετικός και μάλιστα σε έναν ρόλο που δεν τον συνηθίζει, αυτόν του ψυχοπαθή που σταδιακά μεταμορφώνεται σε εγκληματία. Πολύ δυνατός και ο γίγαντας της ηθοποιίας Ρόμπερτ Ντιβάλ στον ρόλο του αστυνομικού. Πέρα από τις καλές αυτές ερμηνείες, η ταινία έχει σε όλη τη διάρκειά...
Μπλε Ουρανός (1994)
Το μόνο ενδιαφέρον της ταινίας τελικά είναι ο tommy lee jones 30 χρόνια πριν. Η ταινία ξεκίνησε καλά, έχοντας ταυτόχρονα και κωμωδία και δράμα, μετά άρχισε να μπερδεύει πολλά θέματα στην υπόθεση, μετά έγινε φαντασίας με καταστάσεις σε καμία περίπτωση δεν θα συνέβαιναν στην κανονική ζωή και στο τέλος μας έδωσε ένα απότομο happy ending τραβηγμένο από τα μαλλιά. Ούτε η Τζέσικα λανγκ...