Μια πραγματικά εξαιρετική συνέχεια που βασίζεται σε αυτό που δημιούργησε η πρώτη ταινία και εξακολουθεί να διαθέτει φανταστικά εφέ, ερμηνείες και δράση, ακόμα κι αν δεν έχουν βελτιωθεί ακόμη μερικά από τα προβλήματα σε σχέση με την αρχική. Το μεγάλο ζήτημα σε αυτές τις δύο ταινίες είναι ότι οι ανθρώπινοι χαρακτήρες είναι πολύ μονοσήμαντοι και ήπιοι. Ο Gary Oldman είναι ο μόνος πολύπλοκος...
Ειλικρινά δεν βλέπω κάποιο μυστήριο, δεδομένου ότι πολλά - πάρα πολλά - αποκαλύπτονται από την αρχή. Όλη η ένταση στεγνώνει. Δεν υπάρχει δράμα στο δράμα. Η μόνη έκπληξη είναι ότι κάθε αρσενικός ρόλος είναι κι ένας υποψήφιος δολοφόνος-απατεώνας. Ακόμη και η μια μοναδική μεγάλη έκπληξη αποκαλύπτεται πολύ πριν αποκαλυφθεί. Δεν υπάρχει καμία σκέψη για το σενάριο. Η πρώτη χαζή σκηνή...
Ηφαίστειο (1997)
Μία από τις πιο ασυναγώνιστα βαρετές και αδιάφορες ταινίες καταστροφών που έχει δει ποτέ ο κινηματογράφος. Κάνει την ομολογουμένως μέτρια και προβλέψιμη αντίστοιχη ταινία ηφαιστείου - το Η Κορυφή του Δάντη - να μοιάζει με αριστούργημα. Η ίδια η ιστορία είναι αδύναμη και όλες οι αμερικανικές ανοησίες και τα κλισέ του Χόλιγουντ σε κάνουν να αναρωτιέσαι γιατί σπαταλάς τον χρόνο σου...