Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Όμως - και αυτό είναι σημαντικό - το μεγαλύτερο μέρος της εκτίμησής μου πηγάζει από το γεγονός ότι τη παρακολούθησα αρκετές φορές και ότι έχω διαβάσει επίσης το βιβλίο (του Paul Bowles) δύο ή τρεις φορές. Έτσι και τα δύο έργα τέχνης (δεδομένου ότι το βιβλίο είναι σίγουρα ένα έργο τέχνης) τείνουν να συνδυάζονται στο μυαλό...
Αν και η ιστορία μοιάζει με αυτή του Δια Πυρός και Σιδήρου, το αποτέλεσμα ούτε καν τη πλησιάζει καθώς βλέπουμε μια ακόμα ταινία που ο πρωταγωνιστής - πρώην στρατιωτικός που έχει αποσυρθεί και τα κάνει όλα με μια τρομερή άνεση - επιστρέφει για να αποδώσει δικαιοσύνη. Αλήθεια, πόσες φορές έχουμε δει αυτό το σενάριο; Είναι πολύ ενοχλητικό σε μια ταινία δράσης να βλέπουμε εξωπραγματικές...
Μια Ανάσα (2015)
Την είδα την ταινία προσφατα αλλά δεν μ' αρεσαν η μη σωστή αντιμετώπιση της ελληνικής αστυνομίας σε μια ξένη που έχασε το παιδί της και η οποία αδίκως κατηγορούσε την Ελληνίδα. Φάνηκε η αδυναμία μας στο σύστημα υγείας, να βλέπουμε την αιμορραγουσα και να ενδιαφερόμαστε σε δεύτερο χρόνο.Ακομη αδυναμία του υπουργείου τουρισμού, όσο φάνηκε στο έργο, να δώσει τις κατευθύνσεις τις κατάλληλες....