Την είδα χθες. Δε ξέρω από που προκύπτει αυτό το 6.7 της βαθμολογίας. Οι βασικοί χαρακτήρες ήταν σχεδόν αδιάφοροι, ακόμα και ο Χόπκινς υποτονικός. Η πρωταγωνίστρια Τζούλια Στάιλς σαν να μην υπήρχε στη ταινία. Το μόνο αξιοσημείωτο νομίζω ήταν το βαρύ mood της ταινίας, το οποίο λόγω του καιρού που εξελισοταν η ταινία, ήταν όντως "βαθύ" δραματικό
Από τις πολύ λίγες φορές που σε αστυνομικό θρίλερ, ο "κακός" δεν συλλαμβάνεται ή δεν σκοτώνεται ή τέλος πάντων δεν αποδίδεται δικαιοσύνη. Πρόκειται για την αληθινή ιστορία του κατά συρροή δολοφόνου Ζόντιακ που για μια δεκαετία απασχολούσε τις αρχές της Καλιφόρνιας τη δεκαετία του '70. Η ταινία είναι ομολογουμένως κυρίως δραματική καθώς ξετυλίγει σε βάθος τις ζωές και τους χαρακτήρες...
Θηλυκή Εταιρεία (1999)
Sex και ίντριγκες παντού κάνουν το σενάριο ανύπαρκτο και τη θέαση εύκολη για τους εύκολους και αβάσταχτη για τους δύσκολους. Στο συνηθισμένο μοτίβο των ελληνικών ταινιών αυτού του τύπου, η ταινία δεν έχει τίποτα να προσφέρει πέρα από την αναγνωρισιμότητα (πλέον) των πρωταγωνιστών και ελάχιστες παροδικές στιγμές χιούμορ. Είναι δύσκολο να το δεις, ακόμα και τη πρώτη φορά