Δεν είναι κάτι φοβερό, αλλά μου αρέσει το φιλμ νουάρ και αυτό ήταν καλό. Μου αρέσει το πώς αφηγείται ο Τζον Τραβόλτα σε όλη την ταινία, σαν ένα κλασικό φιλμ νουάρ. Μου άρεσε η ομιχλώδης, νότια-αμερικάνικη ατμόσφαιρα και οι μικρές ανατροπές της πλοκής. Είχε ένα καστ γεμάτο αστέρια και όλοι έκαναν πολύ καλή δουλειά. Μου άρεσε που η πραγματική κόρη του Τζον Τραβόλτα είχε έναν ρόλο...
Ενώ βρήκα το "Η Διαδοχή" τρομακτικό - μια ταινία που έχει πολλά κοινά με αυτή εδώ - θα δίσταζα να περιγράψω το Μεσοκαλόκαιρο ως τέτοιο. Έχει κι αυτό το μερίδιό της σε μια φρικτή ιστορία, αλλά η πιο γήινη φύση της επικεντρώνεται στον τρόμο και τα συναισθήματα του ανθρώπου. Είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές και καταθλιπτικές ταινίες τρόμου που έχω δει εδώ και πολύ καιρό. Το ξεκίνημα...
Δεσποσύνη (2024)
Και πάλι μια ταινία new wave girl power, όπου οι αρσενικοί χαρακτήρες είναι άχρηστοι, (ο κακός βασιλιάς έχει μια μόνο σοβαρή ατάκα), αλλά ο κύριος χαρακτήρας -η πρωταγωνίστρια δηλαδή - είναι έξυπνος, δυνατός και επιδέξιος χωρίς καμία εξήγηση πως και η μόνη αμαρτία του κύριου κακού χαρακτήρα - πάλι στη πρωταγωνίστρια αναφέρομαι - είναι ότι θέλει να προστατεύσει την οικογένειά...