Είμαι σε σύγκρουση, γιατί ξέρω ότι η γνώμη μου γίνεται όλο και πιο κακή με κάθε νέο σούπερ ήρωα - αλλά έχω φτάσει στα όριά μου εδώ. Όλες αυτές οι ταινίες φαίνονται τόσο προβλέψιμες και κλισέ πια και όσο πραγματικά κι αν θέλω να τις απολαύσω, αυτό γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Οι κύριοι ηθοποιοί σε αυτήν την ταινία ήταν μέτριοι, το σενάριο γνωστό και αδύναμο... αλλά τι καλύτερο μπορεί...
Και να ο νικητής των νεανικών ταινιών για το 2012, μια 20-κάτι μουσικο-χορευτική ταινία γύρω από αντίπαλες ομάδες κοριτσιών a cappella που εξελίσεται στο κολέγιο Barden. Αν και προφανώς κινείται στα αμερικανικά πρότυπα τέτοιων ταινιών το καστ κερδίζει το κοινό καθώς τα κορίτσια ως επί το πλείστον, είναι αληθινά αστεία, περίεργα, αυθεντικά και συναρπαστικά. Η μουσική και ο χορός...
Σπάσε τα Όριά σου (2015)
Η ιδέα του remake του "Point Break" δεν ήταν απαραίτητα κακή ιδέα υποθέτω, αλλά όσο κι αν γοητεύει η πρωτότυπη ιστορία, εδώ όλη η γοητεία έχει χαθεί. Όλο το concept φαίνεται να έχει να πάρει έναν γνωστό τίτλο, με μπόλικες στιγμές τυχαίας δράσης και να το έχει πετάξει σε ένα ευρύ κοινό ενδιαφέροντος με την ελπίδα να προσελκύσει τους θεατές Η παντελής έλλειψη οποιασδήποτε συγκίνηση...