Κλασική περίπτωση φθίνουσας πορείας ενός sequel. Όχι πως το πρώτο Hangover ήταν τίποτα ιδιαίτερο (ακόμα μια ιστορία ενός τρελού bachelor), αλλά τέλος πάντων μέσα στη τρέλα του είχε μια πρωτοτυπία. Δύο χρόνια αργότερα βγήκε το Hangover 2 με σαφώς μικρότερη επιτυχία και δύο χρόνια αργότερα αυτό εδώ, το οποίο πάτωσε. Και δεν εννοώ στις εισπράξεις, γιατί εκεί πήγε σχετικά καλά (αυτό...
Στο μεγαλύτερο μέρος του, ένιωθα ότι ήταν περισσότερο μια πλατφόρμα Instagram για φίλες τενίστριες παρά για τους ίδιους τους τενίστες. Ελπίζω το επόμενο μέρος να είναι πιο επαγγελματικό, πιο προσανατολισμένο στο τένις. Ωστόσο, μου αρέσει όλη η ψυχολογία του παιχνιδιού, η αντοχή των παικτών και όλες οι ιδέες. Ας ελπίσουμε ότι περισσότερα από αυτά θα δούμε σε επόμενα επεισόδια. Επίσης,...
Jarhead 3: Η Πολιορκία (2016)
Κάθε sequel του Jarhead και χειρότερο. Αμερικανοί στρατιώτες στη Μέση Ανατολή ενάντια σε φανατικούς τζιχαντιστές. Τόσο πρωτότυπο. Σα να βλέπεις shoot-em up στον υπολογιστή, χωρίς να παίζεις εσύ. Ανύπαρκτο σενάριο, αδιάφοροι (και ίσως κακοί) πρωταγωνιστές, καμία σκηνοθεσία σε μια λαίλαπα πυροβολισμών και σκοτωμών χωρίς νόημα.