Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, τα οποία είναι πολύ αληθοφανή. Εκτός ίσως από τη σκηνή του Τζόνσον και της γυναίκας του μέσα στο φουσκωτό στο πλημμυρισμένο Σαν Φρανσίσκο, όπου φαίνεται η ένθεση των χαρακτήρων στη σκηνή. Εκτός από αυτό, δεν υπάρχει κινηματογραφικά τίποτα άλλο να προσέξουμε, καθώς σενάριο, πλοκή, ηθοποιία είναι παντελώς αδιάφορα
Ωραία είναι η Χάλι Μπέρι με μαγιό (βασικά είναι ΠΟΛΥ ωραία!) αλλά δε φτάνει αυτό για να ξεκινήσεις να δεις την ταινία ή να τη δεις ολόκληρη. Πρόκειται για μια απλή και συνηθισμένη περιπέτεια με καρχαρίες και μάλλον ξεπερασμένη ακόμα και για το 2012. Οι παράλληλες ιστορίες των χαρακτήρων που εξελίσσονται είναι μάλλον αδιάφορες και αυτό που μας μένει είναι οτι οι καρχαρίες κάνουν...
Ταρίχευση (2006)
Μιλάμε για το απόλυτο τίποτα. Μια ηλίθια σε σενάριο ανώμαλη ταινία, πιθανόν για να κάνει εντύπωση ο σκηνοθέτης. Γεμάτο αηδιαστικές σκηνές οι οποίες δεν χρειάζονται και δεν καταλαβαίνω τον λόγο που είναι τόσο μα τόσο αηδιαστική. Να ήταν έαν splatter με zombie θα είχε νόημα. Οσκαρ βλακείας πραγματικά