Μια ταινία που φωνάζει δυνατά πως είναι φτιαγμένη στη Κίνα. Από τη δυνατή και ενοχλητική μουσική, τις σκηνές δράσης, το σενάριο, το προβλέψιμο "κόλπο" και την υποκριτική. Το μόνο αξιοπρεπές στην ταινία ήταν το όμορφο σκηνικό στη Σανγκάη και η κατάλληλη σκηνοθεσία. Δεν μπόρεσα να ξεπεράσω τα λευκά ξανθά μαλλιά του Bloom που τον έκαναν να μοιάζει περισσότερο με ένα κέικ φρούτων, παρά...
«Ο,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο!» Θα μπορούσε να είναι ο εναλλακτικός τίτλος της ταινίας! Ή εναλλακτικά χωρίς πρόθεση σπόιλερ: Τι σου κάνουν τα παιδικά τραύματα! Πέρα από το χιούμορ, η ταινία είναι μια πανδαισία χρωμάτων και γεύσεων, που ευτυχώς ή δυστυχώς δε μπορούμε να γευτούμε! Οι ερμηνείες θα έλεγα ότι μοιάζουν αμήχανες κι ανολοκλήρωτες ακόμα και του Ρειφ Φαινς που ομολογουμένως...
Το Σύνδρομο του Βερολίνου (2017)
Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....