Πρώτον, είναι λάθος να έχουμε τον Ryan Reynolds εκτός ταινίας τόσο νωρίς. Καθώς σκοτώνεται γρήγορα, δημιουργείται ένα κενό μεγέθους αστεριού στην ταινία. Είναι μια χαρά να χρησιμοποιείς έναν άγνωστο ηθοποιό σε αυτόν τον ρόλο. Ο Kevin Costner κάνει κάποια βήματα για να γεμίσει το κενό, αλλά καθόλου αποτελεσματικά. Επίσης γρυλίζει αντί να λέει τα λόγια του. Η πρώτη του εμφάνιση είναι...
Η ιστορία εξιστορείται κυρίως μέσα από τα μάτια της νεαρής γυναίκας, της Chris, καθώς μεγαλώνει και βιώνει δυσκολίες καθώς και ευδαιμονία. Είναι εκπληκτικό να βλέπεις τους μετασχηματισμούς της μέσω των ανθρώπων με τους οποίους έρχεται σε επαφή, της γης και των συναισθημάτων που νιώθει. Ο σκηνοθέτης είναι προφανώς εξαιρετικά έμπειρος και ικανός σε τέτοιες ιστορικές περιόδους του...
Ο Πλανήτης Των Πιθήκων (2001)
Δεν τα κατάφερε ο Τιμ Μπάρτον σ αυτή την επανέκδοση της πρωτότυπης ταινίας του '60 καθώς υστερεί και από την original αλλά και κατά πολύ από τις μεταγενέστερες όπως Η Εξέγερση και Η Αυγή. Το σενάριο μοιάζει λίγο αδέξιο και η σκηνοθεσία φτωχή ακόμα κι αν λάβουμε υπόψη το γεγονός οτι γυρίστηκε 18 χρόνια πριν. Το ίδιο ισχύει και για τον Μαρκ Γουόλμπεργκ που στα νιάτα του δε "γεμίζει"...