Έμεινα έκπληκτος για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας. Ήξερα ότι ένα αεροπλάνο καταρρίφθηκε και η Κριμαία καταλήφθηκε από τους Ρώσους και ότι υπήρχε κάποιο είδος συνεχιζόμενης σύγκρουσης, αλλά δεν ήμουν προετοιμασμένος για αυτό. Περιγράφηκε κάπου ως μαύρη κωμωδία αλλά δεν βρήκα τον εαυτό μου καν να χαμογελά. Μπορεί να υπάρχει ένα γελοίο στοιχείο στην καφκική τρέλα που απεικονίζεται...
Βασισμένο στην αληθινή ιστορία του καπετάνιου Ρίτσαρντ Φίλιπς (που έπαιξε ο Τομ Χανκς) ο οποίος το 2009 ήταν ο καπετάνιος ενός αμερικανικού φορτηγού πλοίου το οποίο είχε καταληφθεί από Σομαλούς πειρατές, συνειδητοποιώ ότι με κάνει να ακούγομαι κάπως τρελός που βαρέθηκα με ταινία που περιέχει μια αίσθηση που μπορεί να περιγραφεί μόνο ως: σίγουρο δόλωμα Όσκαρ. Το μεγαλύτερο πρόβλημα...
Θηλυκή Εταιρεία (1999)
Sex και ίντριγκες παντού κάνουν το σενάριο ανύπαρκτο και τη θέαση εύκολη για τους εύκολους και αβάσταχτη για τους δύσκολους. Στο συνηθισμένο μοτίβο των ελληνικών ταινιών αυτού του τύπου, η ταινία δεν έχει τίποτα να προσφέρει πέρα από την αναγνωρισιμότητα (πλέον) των πρωταγωνιστών και ελάχιστες παροδικές στιγμές χιούμορ. Είναι δύσκολο να το δεις, ακόμα και τη πρώτη φορά