Κακή ταινία, κλασική φλατ άχαρη ερμηνεία από Κέβιν Κόστνερ και ένας κάκιστος Χαρλεστον ο οποίος είναι ο ηθοποιός "κάπου τον έχω ξαναδεί αυτόν, γνωστός είναι". Σκηνοθεσία για ύπνο με το ζόρι κρατούσα τα μάτια μου ανοιχτά 7 η ώρα το απόγευμα, πλοκή ανύπαρκτη χάνοντας σε αρκετά σημεία το κεντρικό νόημα της η οποία ήταν η ιστορία Μποντ και Κλαντ
Θυμάμαι καλά τη δεκαετία του 1980 και μπορώ να πω ότι οι συγγραφείς αυτής της ταινίας έκαναν μια τεράστια δουλειά για να δείξουν κάθε λεπτομέρεια του στο πως έμοιαζε ο κόσμος στην εποχή της Σοβιετικής ένωσης. Τα τηλέφωνα, τα ρούχα, τα μαλλιά, το ραγισμένο χρώμα στα περβάζια των παραθύρων, ακόμη και το τζάμι της πόρτας είναι παρόμοιο με αυτό που θυμάμαι. Αλλά το πιο σημαντικό πράγμα...
Μακρινός Ορίζοντας (1992)
Λοιπόν θα σας πω την άποψη μου ως 17αρης που την έβλεπε πρώτη φορά. Η αρχη ήταν κάπως περίεργη και δεν σε έπειθε για πολλά. Όταν όμως πήγαν στην Βοστόνη υπήρχε τόση ένταση που οριακά δεν ήθελες να χάσεις ούτε δευτερόλεπτο. Επίσης με ενόχλησε λίγο το γεγονοσ οτι το happy end ήρθε πολύ αργά (τελευταιο λεπτο) και κόπηκε αρκετά απότομα. Θα προτιμούσα να είχε αλλά 3 λεπτά και να έδειχνε...