Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...
Μια γυναίκα - μια κανονική, ελαφρώς δυσαρεστημένη γυναίκα - πηγαίνει στην παραλία. Πηγαίνει για να κολυμπήσει και από το πουθενά, παγιδεύεται από μια παράξενη αίσθηση. Επιστρέφει στην ακτή, αγκαλιάζει τον γιο της, τρώει ένα αχλάδι και στη συνέχεια μαχαιρώνει έναν άνδρα μέχρι θανάτου. Αυτή η σκηνή του τρέιλερ, που είναι και η βάση όλη της σειράς (αλλά και το δόλωμα), είναι αρκετή...
Στάλκερ (1979)
Οι χαρακτήρες στην καρδιά του «Stalker» του Ταρκόφσκι είναι άνθρωποι που ξεκινούν ένα επίπονο ταξίδι μόνο για να ανακαλύψουν ότι δεν είχαν ιδέα τι ήθελαν να κερδίσουν από αυτό. Ο κεντρικός χαρακτήρας είναι ένας «stalker», ένας άνθρωπος που βγάζει τα προς το ζην συνοδεύοντας παράνομα ανθρώπους σε μια απαγορευμένη περιοχή, στο The Room, ένα μέρος όπου υποτίθεται ότι θα πραγματοποιηθεί...