Χάρη σε πολλές αρνητικές κριτικές, οι ελπίδες μου για την απόλαυση αυτής της ταινίας ήταν πολύ μικρές ..... έτσι, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη ότι η ταινία ήταν, τουλάχιστον, διασκεδαστική. Ναι, δεν ήταν δύσκολο να μαντέψει κανείς την ανατροπή κοντά στο τέλος, αλλά ήταν μια ευχάριστη και τίμια ταινία. Μου θύμισε παλιές ταινίες, ταινίες κατασκοπείας τύπου δεκαετίας του '50 και '60...
Η ιδέα της μεταφοράς της συνείδησής σε ένα νέο σώμα έχει τεράστιες δυνατότητες διερεύνησης μελλοντικών ηθικών επιπτώσεων και πώς θα επηρεάσει την κοινωνία και τα άτομα. Κανένα από αυτά δεν διερευνήθηκε. Αντίθετα, μόλις ολοκληρώθηκε η "μετανάστευση" του πνεύματος, παίρνουμε ένα βαρετά προβλέψιμο ταξίδι στο Χόλιγουντ ενός τυπικού άντρα που κάνει ό, τι μπορεί για να σώσει το παιδί...
Τσάι στη Σαχάρα (1990)
Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Όμως - και αυτό είναι σημαντικό - το μεγαλύτερο μέρος της εκτίμησής μου πηγάζει από το γεγονός ότι τη παρακολούθησα αρκετές φορές και ότι έχω διαβάσει επίσης το βιβλίο (του Paul Bowles) δύο ή τρεις φορές. Έτσι και τα δύο έργα τέχνης (δεδομένου ότι το βιβλίο είναι σίγουρα ένα έργο τέχνης) τείνουν να συνδυάζονται στο μυαλό...