Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...
Ο Νικ, ενός αφελής και ανασφαλής έφηβος ερωτεύεται τη Νόρα, μιαν εξωστρεφή κοπέλα με πολύ αυτοπεποίθηση. Μετά από μια σειρά από περιπέτειες και μπλεξίματα, αν και πολύ διαφορετικοί χαρακτήρες, ο Νικ και η Νόρα ανακαλύπτουν ότι έχουν περισσότερα κοινά από ό,τι φαντάζονταν και αρχίζουν να αναπτύσσουν μια ειλικρινή σχέση. Η ταινία έγινε γνωστή κυρίως για την επιλογή της μουσικής της...
Σέρλοκ Χολμς 2: Το Παιχνίδι των Σκιών (2011)
Όπως κι αν το βλέπεις, αυτή η ταινία είναι αρκετά καλή. Μου άρεσε πολύ από το άνοιγμα των τίτλων μέχρι το τέλος. Τι πειράζει αν η ηθοποιία είναι λίγο υπερβολική ή αν υπάρχουν πολλές εκρήξεις και σφαίρες και βόμβες; Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια διασκεδαστική δίωρη ταινία. Ο χαρακτήρας του Moriarty είναι αρκετά ανατριχιαστικός και παίζεται με αυτοσυγκράτηση, ο Χολμς είναι πάνω...