Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Η ταινία ήταν καταπληκτική. Κάθε σκηνή είχε τον δικό της ιδιαίτερο συμβολισμό και έχτιζε πολύ δημιουργικά τη συνέχεια. Η σκηνογραφία ήταν απίστευτη σε σημείο που αφήνεσαι να αναρωτιέσαι αν όλα αυτά τα σκηνικά είναι πραγματικά (που κατά πάσα πιθανότητα είναι). Η μουσική ήταν ψυχαγωγική και σε πολλά σημεία αύξανε το χιούμορ σκηνών ενώ σε άλλα το δράμα. Σε μία περίπτωση κιόλας, ένα...
Ο Εξολοθρευτής (1984)
I love 80's... Ταινία που άφησε ιστορία, για τόσους πολλούς λόγους. Μετά το Κόναν ο Εξολοθρευτής και το Κόναν ο Βάρβαρος, ο Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ πρωταγωνιστεί στη πρώτη του πραγματικά διάσημη ταινία σε σκηνοθεσία του μετρ του είδους, του Τζέιμς Κάμερον. Η ταινία πρωτοπορεί για την εποχή. Ακόμα και στα οπτικά εφέ, αν εξαιρέσουμε τη σκηνή που βγάζει το μάτι του μπροστά στον καθρέφτη...