Άρχισα να παρακολουθώ αυτήν την ταινία χωρίς πολλές προσδοκίες, ακόμη και για ένα χλιαρό δράμα, αλλά καθώς η ιστορία αρχίζει να εξελίσσεται, μπορούσα να πω με σιγουριά ότι πηγαίνει κάπου ξεχωριστά και σίγουρα αξίζει και τον δικό σας χρόνο. Αυτή είναι η ιστορία ενός συγγραφέα που τις μελαγχολικές ημέρες του που πηγαίνει σε ένα νησί για να περάσει το καλοκαίρι και να ανακαλύψει ότι...
Την είδα χθες. Δε ξέρω από που προκύπτει αυτό το 6.7 της βαθμολογίας. Οι βασικοί χαρακτήρες ήταν σχεδόν αδιάφοροι, ακόμα και ο Χόπκινς υποτονικός. Η πρωταγωνίστρια Τζούλια Στάιλς σαν να μην υπήρχε στη ταινία. Το μόνο αξιοσημείωτο νομίζω ήταν το βαρύ mood της ταινίας, το οποίο λόγω του καιρού που εξελισοταν η ταινία, ήταν όντως "βαθύ" δραματικό
Μετά τη Λουτσία (2012)
Η δεύτερη σημαντικότερη συνεισφορά του Μεξικού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 2012 είναι μια ασυνήθιστα καλή δήλωση του Μεξικού κατά του εκφοβισμού με έναν πειραματικό τρόπο, σε σκηνοθεσία του Michel Franco. Μπορεί να υποστηρίξετε ότι οι καταστάσεις που εξελίσονται εδώ φτάνουν στο άκρο αλλά ο κινηματογράφος έχει την ικανότητα να χρησιμοποιεί αυτό το μαγικό εργαλείο μόνο...