Μια από τις αναμφίβολα επιτυχημένες ταινίες δράσης-φαντασίας της δεκαετίας του '90. Σήμερα, με δυσκολία βλέπεται, έχει όμως το στοιχείο καλτ γι αυτούς που έζησαν αυτές τις ταινές εν τη γεννέσει τους. Χαρακτηριστικό αυτών των ταινιών και γενικότερα των ταινιών επιστημονικής φαντασίας, είναι οτι πάρα το γεγονός οτι αναφέρονται στο μέλλον, δεν μπορούν να αγγίξουν καν τη πραγματικότητα...
Υπήρχαν πολλά λάθη στην ταινία. Λογικά λάθη όπως με τη προαναχώρηση και τις επικοινωνίες με τον πύργο όταν ταξιδεύουν για απογείωση. Και κανένα άλλο αεροπλάνο; Το στήσιμο ήταν εύκολο για το σενάριο, μεταφορά κρατουμένων, κακή καταιγίδα και μετά το τίποτα. Μια που είπα τίποτα, να μη ξεχάσω να πω και τον Μπάτλερ. Απορώ πως έγινε ηθοποιός. Τέλος πάντων. Προχωράμε. Η ταινία είχε όλα...
Η Κόρη του Ράιαν (1970)
Για μενα η ταινια υπηρξε ποιητικη ονειρικη με υπεροχες εικονες απο θαλασσα και μεσα σε αυτη τη αμμουδια η πρωταγωνηστρια να περπατα ψαχνωντας για κοχυλια η την αλλαγη της ζωης της . Οι ανθρωποι της εποχης το επαρχιακο περιβαλον του χωριου η πληξη ενος γαμου και ο ερχομος του ερωτα μεσα σε γαλαζιο τουλι που στη συνεχεια βλεπουμε να φευγουν τα χρωμματα και να ερχεται η πραγματικοτητα...