Ειλικρινά δεν βλέπω κάποιο μυστήριο, δεδομένου ότι πολλά - πάρα πολλά - αποκαλύπτονται από την αρχή. Όλη η ένταση στεγνώνει. Δεν υπάρχει δράμα στο δράμα. Η μόνη έκπληξη είναι ότι κάθε αρσενικός ρόλος είναι κι ένας υποψήφιος δολοφόνος-απατεώνας. Ακόμη και η μια μοναδική μεγάλη έκπληξη αποκαλύπτεται πολύ πριν αποκαλυφθεί. Δεν υπάρχει καμία σκέψη για το σενάριο. Η πρώτη χαζή σκηνή...
Το ξέραμε ότι ο Μαρκ Ράφαλο είναι πολύ καλός ηθοποιός αλλά εδώ πέρα είναι στα αλήθεια συναρπαστικός. Και μάλιστα σε έναν πολύ ιδιαίτερο ρολό που δεν τον έχουμε συνηθίσει. Μετά βέβαια ασχολήθηκε με τις χαζοταινίες της marvel και από ηθοποιός έγινε χαζοσούπερ ήρωας... Στην ταινία μας τώρα, υποδύεται έναν σούπερ μπαμπά με προβλήματα διπολικής διαταραχής. Μέσα στην τρέλα του γίνεται...
Frontera (2014)
Ο Εντ Χάρις σε έναν από τους πολλούς κακούς ρόλους του τα τελευταία χρόνια. Το ίδιο ισχύει και με τη Λονγκόρια, αλλά απ΄αυτή δε θα μπορούσαμε να περιμένουμε περισσότερα έτσι κι αλλιώς. ΟΟ Μάικλ Πένια αδιάφορος. Το σενάριο βαρετό, πολυπαιγμένο, προβλέψιμο, εύκολο και η παραγωγή η απολύτως βασική. Άλλωστε δε πρόκειται για κινηματογραφική παραγωγή, η ταινία κυκλοφόρησε μόνο σε DVD....