Η Μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς ξεπερνά όλες τις προσδοκίες και φέρνει κάτι νέο στο προσκήνιο που δεν έχει ξαναδεί ο ελληνικός κινηματογράφος. Μαύρη κωμωδία, δράμα, Noir. Ο σκηνοθέτης Γιάννης Οικονομίδης συγχωνεύει με επιτυχία όλα αυτά τα είδη σε μια ταινία που έχει εκτελεστεί και ερμηνευτεί εξαιρετικά, έτοιμη να εμπνεύσει μια νέα γενιά δημιουργών ταινιών. Η σκηνοθεσία είναι εξαιρετική...
Το θέμα με τις ιστορίες αυτές είναι ότι είναι ιδανικές για επαναφορές ηρώων και χιούμορ... αλλά όχι ιδανικές για σοβαρές πλοκές ή χαρακτήρες. Εν πάση περιπτώσει, μου άρεσε να βλέπω τους παλιούς χαρακτήρες να επιστρέφουν και να μας διασκεδάζουν, αλλά αυτή ήταν η λιγότερο αγαπημένη μου από τις spiderman ταινίες της Marvel. Οι προηγούμενες ιστορίες, ειδικά οι πρώτες, λειτούργησαν καλά...
Ο Πορφυρός Λόφος (2008)
Αναμφισβήτητα πρόκειται για μία τεράστια παραγωγή. Τα visual effects για την εποχή που γυρίστηκε είναι εξαιρετικά όπως επίσης είναι και εντυπωσιακός ο μεγάλος αριθμός των κομπάρσων που χρησιμοποιήθηκε για να γυριστούν κάποιες σκηνές. Η σκηνοθεσία από τον Τζον Γουν και αυτή υποδειγματική και η ιστορία πλησιάζει τα αληθινά γεγονότα. Το μόνο αρνητικό της ταινίας είναι οι απίστευτες...