Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...
Η Γιορτή της Μητέρας (2016)
Αναλυτικά, για την ιστορία οι χαρακτήρες είναι: η Σάντι (Τζένιφερ Άνιστον), της οποίας το άψογο διαζύγιο απειλείται όταν ο πρώην σύζυγός της (Τίμοθι Όλιφαντ) παντρεύεται απροσδόκητα την πολύ πιο νεαρή φίλη της Tina (Shay Mitchell) και προσπαθεί να την συμπεριλάβει στη ζωή των δύο νέων γιων τους. Η Σάντι είναι φίλη με τη Τζέσι (Κέιτ Χάντσον) και τη Γκάμπι (Sarah Chalke), που και...