Από τις φορές που αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις κάποια ταινία. Το θέμα δημοφιλές και γνωστό, αλλά ο Γκοτζίλα ελαφρώς παραποιημένος, οι Μπρόντερικ και Ρενό απλά υπάρχουν. Τα εφέ ικανοποιητικά για το 1998 αλλά τα υπόλοιπα είναι για κλάμματα. Ξεκινώντας από νωρίς με τα τεράστια γελοία ίχνη του Γκοτζίλα στο έδαφος και τους ανόητους διαλόγους του Κέβιν Νταν με τον Μπρόντερικ. Ένα ρομάντσο...
Οτι θα βλέπαμε τον Κέβιν Κόστνερ στον ρόλο του βαρυποινίτη καταδίκου και σούπερ ήρωα, δε το περίμενα. Δεν είναι κακός, ομολογώ πάντως οτι στην αρχή της ταινίας πίστευα οτι δε θα μας πείσει. Όμως τα κατάφερε. Το υπόλοιπο καστ είναι επίσης σπουδαίο. Από που να ξεκινήσουμε... όμως όλοι οι σπουδαίοι έχουν σχετικά μικρούς ρόλους (με μικρότερο αυτόν του Ράιαν Ρέινολντς) και μάλιστα ρόλους...
Μαύρο Γεράκι: Η Κατάρριψη (2001)
Τεχνικά, η ταινία είναι εξαιρετική, με ωραίες σκηνές δράσης και μερικές υπέροχες γωνίες κάμερας που είναι πολύ κοντινές και πιο προσωπικές. Τα διάφορα εφέ χρησιμοποιούνται για να ενισχύσουν τον ρεαλισμό του δράματος, αλλά το κυριότερο είναι ότι ποτέ δεν νιώθετε ότι παρακολουθείτε κάτι ψεύτικο, επομένως είναι αποτελεσματικά στο μέγιστο. Η ταινία είναι σκληρή, βίαιη και επίσης εξαιρετικά...