Καλή παραγωγή, με αρκετή ένταση, πολύ ενδιαφέρουσα αναπαράσταση μιας μάχης στη θάλασσα, αν και δεν είμαι σίγουρος πόσο ρεαλιστική και ακριβής ήταν (αυτά τα γερμανικά υποβρύχια ήθελαν πολύ να πολεμούν πάνω από το νερό, σωστά; ) Το κύριο ζήτημά μου: Ήταν σαν ένα ντοκιμαντέρ, πολύς χρόνος μάχης αλλά όχι αρκετό ανθρώπινο δράμα. Δεν υπήρχε χρόνος για να αναπτυχθούν χαρακτήρες ή ακόμη...
Δεν ενθουσιάστηκα. Είχε κάποια καλά σκηνοθετικά στοιχεία, αλλά για χιλιοστή φορά θα δείτε το κλασικό σενάριο Κολομβίας, ναρκωτικών, βίας και εγκλήματος. Το οτι βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, δεν το αλλάζει σε κάτι (θετικό τουλάχιστον). Ατελείωτοι σκοτωμοί, καλοί και κακοί να παλεύουν για εκατομμύρια δολάρια, Αν κάτι αξίζει αυτό είναι η πλοκή του, η οποία είναι και ο μόνος λόγος...
Στη Ρώμη Με Αγάπη (2012)
Σε ότι με αφορά, αυτή ήταν μια από τις καλύτερες παραγωγές του Γούντι Άλεν εδώ και χρόνια. Ασχολείται με ανθρώπους Ιταλούς και Αμερικανούς εγκλωβισμένους σε ποικίλες καταστάσεις στην αιώνια πόλη. Δεν είναι μόνο οι αστείες καταστάσεις, αλλά μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε πώς αυτοί οι άνθρωποι ξεφεύγουν από τις αντιπαραθέσεις για να ζήσουν μια κανονική ζωή. Από το απλό ζευγάρι...