Μια πολύ καλή ταινία,ταινία που σε κρατάει σε αγωνία δείχνει την διαφθορά της εξουσίας, καθώς επίσης ότι όταν ο άνθρωπος έχει εξουσία δεν μπορεί να καταλάβει τον άλλον που δεν έχει τα απαραιτητα. Ο πατέρας με εξέπληξε με την ηρεμία και την πραότητα που δέχεται το κάθε χτύπημα από την πρόνοια. Επίσης θέλει να μας δείξει την ανελγησια της κάθε εξουσίας στα προβλήματα του λαού της....
Για μενα η ταινια υπηρξε ποιητικη ονειρικη με υπεροχες εικονες απο θαλασσα και μεσα σε αυτη τη αμμουδια η πρωταγωνηστρια να περπατα ψαχνωντας για κοχυλια η την αλλαγη της ζωης της . Οι ανθρωποι της εποχης το επαρχιακο περιβαλον του χωριου η πληξη ενος γαμου και ο ερχομος του ερωτα μεσα σε γαλαζιο τουλι που στη συνεχεια βλεπουμε να φευγουν τα χρωμματα και να ερχεται η πραγματικοτητα...
Διαζύγιο Θανάτου (2002)
Το «Διαζύγιο Θανάτου» είναι μάλλον ένα ριμέικ του μεγάλου «Ραντεβού στο Παρίσι», αλλά τελικά (όπως θα δείτε κι εσείς) δεν του αξίζει. Για να είμαι ειλικρινής, δεν καταλαβαίνω γιατί έπρεπε να ξανακάνουν την original ταινία αφού αυτή είναι μεγαλειώδης μέχρι σήμερα, τόσο ως θρίλερ Χίτσκοκ όσο και ως κωμωδία. Αλλά το έκαναν ξανά, και όπου στην αρχική ταινία πρωταγωνιστούσε ο Cary Grant...