Πρέπει να ομολογήσω ότι μου αρέσουν οι ταινίες χορού. Με τόσα προβλήματα που συμβαίνουν στον κόσμο, είναι τόσο ευχάριστο να βλέπεις ανθρώπους τόσο ερωτευμένους με αυτό που κάνουν. Η σκηνή στο γαλλικό κλαμπ με το ρινγκ του μποξ ήταν το αποκορύφωμα της ταινίας για μένα. Ο συνδυασμός χιπ-χοπ, λάτιν χορού και κινήσεων MMA κόβει την ανάσα. Η Sofia B ανεβάζει πραγματικά τους καρδιακούς...
Το «Ποταμόπλοιο» δεν είναι ένα συμβατικό ντοκιμαντέρ. Η ιστορά μας γλιτώνει από τους ψυχρούς τοίχους των ψυχιατρείων και τις ομιλίες των θεραπευτών, όχι ότι δεν έχουν ενδιαφέρον, αλλά προέρχονται απαραίτητα από ανθρώπους που «ξέρουν καλύτερα». Αντίθετα, ο Philibert επιμένει να κρατάμε το ανθρώπινο επίπεδο, παρουσιάζοντάς μας αληθινούς ανθρώπους, Αυτή η μαγεία οφείλεται στο μέρος...
Αττίλας, ο Κατακτητής (2001)
Το Χόλιγουντ κατακρεουργώντας την ιστορία μας παρουσιάζει ακόμα μια φορά τον ατάλαντο Τζεράρντ Μπάτλερ στον ρόλο ενός ιστορικού ήρωα, αυτή τη φορά ως τον Ούνο βασιλιά του 5ου αιώνα μ.Χ. Καμία αληθοφάνεια σε όλα τα επίπεδα, από τα κοστούμια μέχρι τους διαλόγους. Εντάξει, μια ακόμα παραγωγή για το Box Office, αλλά γιατί τον Τζεράρντ Μπάτλερ;;; Γιατί;;;