Ξεκίνησα να βλέπω την ταινία με μεγάλες ελπίδες. Δεν υπάρχουν αρκετά ρομαντικά δράματα πια και μου άρεσε που περιγράφηκε ως «μια ιστορία στοιχειωμένης αγάπης». Λοιπόν ... ήταν σαν μια απογοητευτική ιστορία αγάπης για μένα. Χωρίς να κάνω spoilers, η μορφή αυτής της ταινίας περνά μεταξύ του ρομαντικού παρελθόντος και του τρέχοντος χωρισμού των δύο κύριων χαρακτήρων που απεικονίζονται...
Έχοντας δει το τρέιλερ, ξεκίνησα να βλέπω αυτήν την ταινία επειδή ήμουν σε διάθεση για κωμωδία. Υποθέτω ότι στο τρέιλερ ήταν όλες οι αστείες σκηνές. Ωστόσο, η ταινία αποδείχθηκε μια από τις πιο συγκινητικές και ευαίσθητες ταινίες που έχω δει εδώ και αρκετό καιρό. Η Πέτρα του Σκανδάλου θα μπορούσε να είναι σχεδόν η οικογένεια οποιουδήποτε και ειδικά η δική μου. Οι αστείες σκηνές...
Τα Παιδιά Των Ανθρώπων (2006)
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς σε αυτή τη ταινία... Τον εξαιρετικό Κλάιβ Όουεν στη καλύτερη εποχή της μέχρι τώρα καριέρας του; Το απίστευτο (διασκευασμένο) σενάριο που έχει τα πάντα, από δράμα μέχρι επιστημονική φαντασία; Το καταπληκτικό μοντάζ με το καταπληκτικό μονόπλανο που διαδραματίζεται μέσα στο αυτοκίνητο; Σκηνοθεσία; Φωτογραφία; Ένα πραγματικό κινηματογραφικό έπος, ατυχές δυστυχώς...