Όποιος περίμενε να δει κάτι καλύτερο από τον Ντουέιν Τζόνσον, καλά να πάθει. Λίγο φαντασίας, λίγο περιπέτεια, λίγο καταστροφής, λίγο Jumanji 2, λίγο San Andreas Επικίνδυνο Ρήγμα, λίγο ο Πλανήτης των Πιθήκων και πολυυυυυυ Godzilla, η ταινία απογοητεύει πολύ νωρίς, καθώς η συνέχεια γίνεται αντιληπτή από νωρίς - ακόμα και οι σκηνές μάχης των ζώων - και ακόμα περισσότερο αν έχεις δει...
Σε καμιά περίπτωση δε μπορείς να πεις οτι είναι αδιάφορη. Αν και υπολείπεται της πρωτοτυπίας και της πλοκής της ομώνυμης και πρωτότυπης ταινίας του 1995, στέκεται αξιοπρεπέστατα χωρίς ιδιαίτερες ερμηνείες (άλλωστε πρόκειται για περιπέτεια) αλλά με πολλά χορταστικά εφέ. Ο Ντουέιν Τζόνσον έχοντας ήδη παίξει σε αρκετές - παρόμοιες συνήθως - ταινίες, φαίνεται να έχει ξεπεράσει τα πρώτα...
Στο Όνομα της Φυλής (2012)
Για μένα ήταν μία ταινία που περιέγραφε πολύ γλαφυρά τις αγριότητες των ναζί και τις αντιλήψεις τους για την ευγονία, τον εκ γερμανισμό περιοχών που θεωρούσαν δικές τους...χωρίς να παρουσιάζει αγριότητες κτλ. Πολύ καλές οι ερμηνείες, έντονες οι συναισθηματικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η φιλία, ό έρωτας, η αντίσταση, η επιβίωση , ή οργή... Για μένα είναι πολύ ρεαλιστική...