Ο Jeremy Irons είναι ένας καθηγητής που ασχολείται με τα άστρα και τη βαρύτητα και τις μαύρες τρύπες του Stephen Hawking. Η Όλγα Κιρίλενκο είναι μια κασκαντέρ. Ήταν σπουδάστριά του. Έχουν σχέση για έξι χρόνια και το πάθος τους φαίνεται να είναι τόσο ώριμο όσο ήταν στην αρχή. Είναι μεγάλος. Φαίνεται μεγάλος. Είναι νέα. Μοιάζει με μοντέλο. Εκείνος πρόκειται να πεθάνει από κάποια εγκεφαλική...
Αν και ποτέ δε μου άρεσαν τέτοια ψυχολογικά θρίλερ με πνεύματα κτλ, τη πρώτη φορά που το είδα στο σινεμά είχα μείνει άφωνος. Κάθε φορά που το βλέπω ξανά από τότε, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά. Σκηνοθεσία, ήχος, σενάριο, όλα είναι τόσο προσεγμένα. Καμία σχέση με όλα τα υπόλοιπα εμπορικά θρίλερ-τρόμου
Ο Πλανήτης Των Πιθήκων (2001)
Δεν τα κατάφερε ο Τιμ Μπάρτον σ αυτή την επανέκδοση της πρωτότυπης ταινίας του '60 καθώς υστερεί και από την original αλλά και κατά πολύ από τις μεταγενέστερες όπως Η Εξέγερση και Η Αυγή. Το σενάριο μοιάζει λίγο αδέξιο και η σκηνοθεσία φτωχή ακόμα κι αν λάβουμε υπόψη το γεγονός οτι γυρίστηκε 18 χρόνια πριν. Το ίδιο ισχύει και για τον Μαρκ Γουόλμπεργκ που στα νιάτα του δε "γεμίζει"...