Η δεύτερη σημαντικότερη συνεισφορά του Μεξικού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 2012 είναι μια ασυνήθιστα καλή δήλωση του Μεξικού κατά του εκφοβισμού με έναν πειραματικό τρόπο, σε σκηνοθεσία του Michel Franco. Μπορεί να υποστηρίξετε ότι οι καταστάσεις που εξελίσονται εδώ φτάνουν στο άκρο αλλά ο κινηματογράφος έχει την ικανότητα να χρησιμοποιεί αυτό το μαγικό εργαλείο μόνο...
Πρόκειται για ένα θρίλερ που χτίζεται πολύ αργά. Πραγματικά αργό, τόσο αργό, που κάποιοι θα βαρεθούν. Και κάποιοι δεν θα φτάσουν ούτε στο τέλος. Προφανώς είναι θέμα γούστου. Ακόμη και το τέλος είναι χαμηλών τόνων και δεν θα ικανοποιήσει όλους, αν και είναι ένας έξυπνος τρόπος να τελειώσει μια ταινία, που πραγματικά με άφησε με το στόμα ανοιχτό! Ο Μάρτιν Σκορσέζε μπορεί να μας έχει...
Αγριότητα (2012)
Ακόμα μια ταινία που διαδραματίζεται στο Μεξικό με θέμα ναρκωτικά, βία και απαγωγές. Ντελ Τόρο και Χάγιεκ σίγουρα κρατάνε τη ταινία ενδιαφέρουσα. Ο Όλιβερ Στόουν έχει κάνει προσπάθεια αναμφισβήτητα, με την αναμενόμενη λόγω σεναρίου σκληρότητα, με ελαφρές υπερβολές αλλά το όνομα που κουβαλά δεν ανταποκρίνεται στο αποτέλεσμα. Γενικά, πολύ μέτρια