Σε ότι με αφορά, αυτή ήταν μια από τις καλύτερες παραγωγές του Γούντι Άλεν εδώ και χρόνια. Ασχολείται με ανθρώπους Ιταλούς και Αμερικανούς εγκλωβισμένους σε ποικίλες καταστάσεις στην αιώνια πόλη. Δεν είναι μόνο οι αστείες καταστάσεις, αλλά μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε πώς αυτοί οι άνθρωποι ξεφεύγουν από τις αντιπαραθέσεις για να ζήσουν μια κανονική ζωή. Από το απλό ζευγάρι...
Έπρεπε κάπως να επεξεργαστώ την υπόθεση καθώς προχωρούσε. Είναι ασφαλές να πούμε ότι διαδραματίζεται σε έναν «φανταστικό» κόσμο του. Βασίζεται σε μια παλιά Ιαπωνική ιστορία και στη συνέχεια διασκευάστηκε σε ένα είδος δυτικού πολιτισμού, απλά κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, εξ ου και η χρήση των «ιπποτών» έναντι των «σαμουράι». Αν έχετε δει το προμόσιον, τότε δεν μπορεί να μην είδατε...
Ζευγάρι με το Ζόρι (2018)
Μια τυπική ιστορία ρομαντισμού και κωμωδίας, χωρίς τίποτα καινούριο αλλά οι ερμηνείες είναι αξιοπρεπείς και ακόμα κι αν δεν συμπεριλαμβάνεται στον αγαπημένο μου τύπος ταινιών, βρήκα τον εαυτό μου να τη βρίσκει ικανή να κρατήσει το ενδιαφέρον μου καθώς τη παρακολουθούσα. Η Άννα Φάρις και η Εύα Λονγκόρια είναι πολύ καλές εδώ, αλλά ο Eugenio Derbez είναι ακόμα καλύτερος, αρκετά αστείος...