Η ταινία ήταν χειρότερη από απλά μια απογοήτευση - ήταν ένα απογοητευτικό χάος ενός παζλ που δυσκολευόμουν να παρακολουθήσω καθώς γινόταν όλο και πιο περίπλοκο. Το νόημα της ιστορίας είναι να ανακαλύψεις ποιά είναι η ιστορία. Μετά από περίπου 30 λεπτά δε με ένοιαζε πλέον γιατί ήταν τόσο απίστευτα συγκεχυμένο που δεν είχα άλλη επιλογή από το να το παρατήσω. Δεν μπορούσα να καταλάβω...
Το σκηνικό είναι Παρίσι, 13ο διαμέρισμα. Νεανική κουλτούρα. Η γρήγορη ζωή της Γενιάς Υ. Φιλοδοξίες. Ματαιοδοξία. Εγωιστικός θαυμασμός της εξιδανικευμένης αυτοεικόνας και χαρακτηριστικών κάποιου. Σεξ. Αγάπη. Μοναξιά. Σε σενάριο και σκηνοθεσία του βετεράνου Γάλλου σκηνοθέτη Jacques Audiard και γυρισμένο κυρίως σε ασπρόμαυρο, το Les Olympiades, Paris 13e (2021) είναι προσαρμοσμένο...
Ο Στρίγγλος που Έγινε Αρνάκι (1968)
Εδώ μιλάμε για μία κλασσική κωμωδία του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου που όσες φορές και να τη δεις, πάντα είναι το ίδιο ευχάριστη και διασκεδαστική όπως την πρώτη φορά! Αξέχαστες ερμηνείες, αξέχαστες ατάκες, αξέχαστο το σπίτι του κυρίου Πετροχείλου και αξέχαστη η μουσική του Γιώργου Κατσαρού. Είναι τόσο κρίμα να βλέπουμε τέτοιες αξιόλογες ταινίες που γυρίστηκαν 50 χρόνια...