Η Μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς ξεπερνά όλες τις προσδοκίες και φέρνει κάτι νέο στο προσκήνιο που δεν έχει ξαναδεί ο ελληνικός κινηματογράφος. Μαύρη κωμωδία, δράμα, Noir. Ο σκηνοθέτης Γιάννης Οικονομίδης συγχωνεύει με επιτυχία όλα αυτά τα είδη σε μια ταινία που έχει εκτελεστεί και ερμηνευτεί εξαιρετικά, έτοιμη να εμπνεύσει μια νέα γενιά δημιουργών ταινιών. Η σκηνοθεσία είναι εξαιρετική...
Περί τίνος πρόκειται τελικά; Λοιπόν, εξαρτάται αν πιστεύετε ότι έχει πραγματικά σημασία. Η ταινία λειτουργεί καλά ως ένα σκοτεινό και μυστηριώδες ευρωπαϊκό θρίλερ για τις δύο πρώτες πράξεις, αλλά καταρρέει σε μια σειρά από άλυτα αδιέξοδα στην τρίτη και τελευταία πράξη. Ο Ίθαν Χοκ είναι εξαιρετικός ως ο άθλιος, μπερδεμένος μυθιστοριογράφος Τομ Ρικς, και η Κρίστιν Τόμας τον στοιχειώνει...
Θα σε Περιμένω, Πάντα (2016)
Μία άλλη εκδοχή του P.S. I Love You, 10 σχεδόν χρόνια μετά. Αν και υποτίθεται οτι είναι πιο σκοτεινό και πιο εκλεπτυσμένο, ξεφεύγοντας από τη ρομαντική κομεντί που είναι το P.S. I Love You, δεν καταφέρνει να γίνει καλύτερο, ούτε καν ισάξιο, καθώς μόλις καταλάβεις τι γίνεται, ξέρεις και την υπόλοιπη ταινία. Θα συμφωνήσω απόλυτα με το προηγούμενο σχόλιο. Η ταινία γρήγορα γίνεται βαρετή...