Εδώ τα πράγματα είναι αμφίρροπα. Από τη μία η συνηθισμένη χολιγουντιανή υπερβολή καθώς ένας σούπερ μπαμπάς προστατεύοντας την κόρη του σκοτώνει όποιον βρει στο πέρασμα του. Από την άλλη δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τη διαφορετικότητα του ρόλου του Mel Gibson αυτή τη φορά, ο οποίος αν και σε μεγάλη ηλικία έχει την ένταση και το παρουσιαστικό ενός νεότερου ηθοποιού. Να υπογραμμίσουμε...
Διασκεδαστική περιπέτεια ,εξυπνη ,με ανατροπές στην πορεία,πολύ δράση και στρωτό ρυθμό (δεν εννοούμε πάντα πιστολίδι και εκρήξεις) αλλά και μια διασκεδαστική ματιά.H παραγωγή και το στήσιμο της ταινίας είναι προσεγμένα με μια πολύ καλή δουλειά σε γενικές γραμμές ,δεν προσπαθεί να πουλήσει “φύκια με μεταξωτές κορδέλες” και για το είδος που αντιπροσωπεύει είναι αξιοπρεπές και σετάρει...
Ο Πλανήτης Των Πιθήκων (2001)
Δεν τα κατάφερε ο Τιμ Μπάρτον σ αυτή την επανέκδοση της πρωτότυπης ταινίας του '60 καθώς υστερεί και από την original αλλά και κατά πολύ από τις μεταγενέστερες όπως Η Εξέγερση και Η Αυγή. Το σενάριο μοιάζει λίγο αδέξιο και η σκηνοθεσία φτωχή ακόμα κι αν λάβουμε υπόψη το γεγονός οτι γυρίστηκε 18 χρόνια πριν. Το ίδιο ισχύει και για τον Μαρκ Γουόλμπεργκ που στα νιάτα του δε "γεμίζει"...