Πολύ τρυφερή! Απίστευτα τοπία ,ωραίο θέμα. Την παρακολούθησα με ενδιαφέρον. Ο σκηνοθέτης κρατούσε ισορροπία ανάμεσα στην πλοκή και την σκιαγράφηση των χαρακτήρων και κατάφερε να μην γίνει φτηνό μελό. Νοερά ένιωθα να βρίσκομαι σε αυτήν την περιοχή . Με πόση αγάπη προσέγγισε το θέμα των έμβιων ,τη συμμετοχή της μητέρας φύσης και την παρέμβαση του ανθρώπινου στοιχείου. Επίσης...
Η πολυαναμενόμενη συνέχεια του Μπάτμαν ήταν τελικά μία μεγάλη απογοήτευση, πού ελάχιστα θυμίζει προηγούμενες επιτυχημένες συνέχειες όπως Ο Σκοτεινός Ιππότης ή το Justice League. Ο Ρόμπερτ Πάτινσον αποτυγχάνει παταγωδώς να ενσαρκώσει τη δυναμικότητα και το κύρος του χαρακτήρα του Μπάτμαν και εμφανίζεται περισσότερο σαν ένας φοβισμένος πιτσιρικάς, πού όμως τα ξέρει όλα!! Χαχα Η Zoe...
Η Κόρη του Ράιαν (1970)
Για μενα η ταινια υπηρξε ποιητικη ονειρικη με υπεροχες εικονες απο θαλασσα και μεσα σε αυτη τη αμμουδια η πρωταγωνηστρια να περπατα ψαχνωντας για κοχυλια η την αλλαγη της ζωης της . Οι ανθρωποι της εποχης το επαρχιακο περιβαλον του χωριου η πληξη ενος γαμου και ο ερχομος του ερωτα μεσα σε γαλαζιο τουλι που στη συνεχεια βλεπουμε να φευγουν τα χρωμματα και να ερχεται η πραγματικοτητα...