Η ταινία έχει ενδιαφέρον εάν την προσεγγίσει ο θεατής με τα μάτια ενός ανθρώπου που ενδιαφέρεται για τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν τα συστήματα. Ωστόσο θα ήθελα περισσότερο βάθος στα δρώμενα ανάμεσα στην οικογένεια και στην σκιαγράφηση των χαρακτήρων. Η κόρη με την ψυχική διαταραχή φέρει αλλαγές και ανατρέπει δυναμικά που είναι δυσλειτουργικά και δεν πρέπει να προσεγγίζεται...
Ο Τζον Κραζίνσκι ως πρωταγωνιστής δεν θα έπρεπε να παίζει σε τέτοιου είδους ταινίες. Φαίνεται πιο μαλθακός, πιο baby face, δε κολλάει πουθενά με τους υπόλοιπους σκληροτράχηλους στρατιώτες, κάποια ρομαντική κωμωδία θα του ταίριαζε καλύτερα. Αν κάτι αξίζει σε αυτή τη ταινία, είναι οι μάχες μεταξύ των αμερικανών και των ισλαμιστών, οι οποίες είναι πολύ αληθοφανείς και καλά δοσμένες...
Ο Πλανήτης Των Πιθήκων (2001)
Δεν τα κατάφερε ο Τιμ Μπάρτον σ αυτή την επανέκδοση της πρωτότυπης ταινίας του '60 καθώς υστερεί και από την original αλλά και κατά πολύ από τις μεταγενέστερες όπως Η Εξέγερση και Η Αυγή. Το σενάριο μοιάζει λίγο αδέξιο και η σκηνοθεσία φτωχή ακόμα κι αν λάβουμε υπόψη το γεγονός οτι γυρίστηκε 18 χρόνια πριν. Το ίδιο ισχύει και για τον Μαρκ Γουόλμπεργκ που στα νιάτα του δε "γεμίζει"...