Δεν πρόκειται να μιλήσω για την ταινία ως ταινία γιατί κατά τη γνώμη μου είναι άσκοπο. Όλοι γνωρίζουμε την ιστορία. Επώδυνη, πικρή, μελαγχολική. Αυτό που δεν γνωρίζαμε, αυτό που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε είναι αυτό που ήταν στο μυαλό του Joe Paterno. Τώρα έχουμε μια εύλογη, βαθιά ανθρώπινη εκδοχή της, στα μάτια του Al Pacino. Είδα έναν αξιοπρεπή άνθρωπο της γενιάς του να αντιμετωπίζει...
Ένα animation που μάλλον πρέπει να είσαι μεγάλος για να εκτιμήσεις. Αν και η ελληνική του έκδοση σε μεταφράσεις αλλά και έννοιες υστερεί κατά πολύ από την πρωτότυπη, το αποτέλεσμα παραμένει εκπληκτικό. Δικαίως κέρδισε το Όσκαρ στη κατηγορία Κινούμενα Σχέδια αυτή η οπτικο-μουσική αλλά χωρίς υπερβολές παραγωγή που μας αφηγείται την ιστορία ενός μικρού αγοριού που θέλει να γίνει μουσικός....
London Fields (2018)
Το London Fields φαίνεται να είχε πολλές δυνατότητες. Η πλοκή είναι αρχικά πολύ ενδιαφέρουσα και η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και αισθησιακή, κάπως neo noirish. Με το ύφος και το σκηνικό των Άγγλων γκάνγκστερ, αρχικά μοιάζει με μια διασταύρωση ταινίας του Γκάι Ρίτσι και ενός graphic novel του Frank Miller. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποκαλύπτεται μετά από λίγο. Η πλοκή γίνεται τυχαία...