Δεν περίμενα πολλά όταν ξεκίνησα να παρακολουθώ αυτήν την ταινία. Η εισαγωγή ήταν ίσα-ίσα ανεκτή, αλλά είχαμε την ελπίδα ότι θα μπορούσε να γίνει πιο ενδιαφέρουσα και ίσως η πλοκή θα είχε πιο πολύ νόημα Αλλά όχι. Κυριολεκτικά τίποτα σε αυτήν την ταινία δεν έχει νόημα! Δεν ξέρω τι σκέφτηκαν οι συγγραφείς... ότι μπορούσαν να γράψουν 4 ή 5 ιστορίες αγάπης σε 85 λεπτά; Μια διάρκεια...
Ξυλο, μπουνιδι, πιστολιδι, με τους ανθρώπους να σκοτώνονται όπως σε βίντεο γκειμ. Κλασική αμερικανική συνταγή! Ο σκληρός τύπος, ψυχρός δολοφόνος, αηττητος (δεν μένει κανείς ζωντανός στον πέρασμα του) αλλά έχει ιερό σκοπό! να σώσει την κορη... ο δολοφόνος- τρυφερός πατέρας που πάει να βρει την "απαχθεισα", κατά τη γνώμη του κόρη. Ούτε ξέρουμε καν πως μπλέχτηκε εκεινη με τα ναρκωτικά!...
Η Επίθεση του Γιγαντιαίου Μουσακά (1999)
Εξαιρετικη σατιρα.Γελας βλεποντας ακομα και συνανθρωπους σου να πεθαινουν.Ο Κουτρας με τη συνδρομη των αξιων συνεργατων του πετυχε το στοχο του. Διαπιστωσα οτι υπαρχουν μερικα κοινα στοιχεια με την καινουρια ταινια του Τζιμ Τζαρμους οι Νεκροι δεν Πεθαινουν.Ισως ο Τζιμ ειχε δει το μουσακα του Κουτρα πριν γυρισει την ταινια του με τα ζομπι.Ολοι εξαιρετικοι