Εξαιρετική ταινία για λίγους. Ενδιαφέρουσα πλοκή που κρατάει αμείωτο ενδιαφέρον στον θεατή. Ο τζονι ντεπ όπως πάντα εξαιρετικός και από τη στιγμή που ο σκηνοθέτης είναι ο Πολάνσκι η ταινία είναι εγγύηση. Το τέλος ο σκηνοθέτης το άφησε να ερμηνευτεί από τους θεατές και δεν ήταν ξεκάθαρο, ωστόσο ήταν ανατρεπτικό. Ο συνδιασμος της μουσικής, των ερμηνειών και της πλοκής ήταν το κάτι...
«Ο,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο!» Θα μπορούσε να είναι ο εναλλακτικός τίτλος της ταινίας! Ή εναλλακτικά χωρίς πρόθεση σπόιλερ: Τι σου κάνουν τα παιδικά τραύματα! Πέρα από το χιούμορ, η ταινία είναι μια πανδαισία χρωμάτων και γεύσεων, που ευτυχώς ή δυστυχώς δε μπορούμε να γευτούμε! Οι ερμηνείες θα έλεγα ότι μοιάζουν αμήχανες κι ανολοκλήρωτες ακόμα και του Ρειφ Φαινς που ομολογουμένως...
Η Κόρη του Ράιαν (1970)
Για μενα η ταινια υπηρξε ποιητικη ονειρικη με υπεροχες εικονες απο θαλασσα και μεσα σε αυτη τη αμμουδια η πρωταγωνηστρια να περπατα ψαχνωντας για κοχυλια η την αλλαγη της ζωης της . Οι ανθρωποι της εποχης το επαρχιακο περιβαλον του χωριου η πληξη ενος γαμου και ο ερχομος του ερωτα μεσα σε γαλαζιο τουλι που στη συνεχεια βλεπουμε να φευγουν τα χρωμματα και να ερχεται η πραγματικοτητα...