Η ιδέα του remake του "Point Break" δεν ήταν απαραίτητα κακή ιδέα υποθέτω, αλλά όσο κι αν γοητεύει η πρωτότυπη ιστορία, εδώ όλη η γοητεία έχει χαθεί. Όλο το concept φαίνεται να έχει να πάρει έναν γνωστό τίτλο, με μπόλικες στιγμές τυχαίας δράσης και να το έχει πετάξει σε ένα ευρύ κοινό ενδιαφέροντος με την ελπίδα να προσελκύσει τους θεατές Η παντελής έλλειψη οποιασδήποτε συγκίνηση...
Είναι μια πολύ καλή ταινία μουσικής με εξαιρετική παραγωγή, κάμερα και διασκεδαστικές μουσικές παραστάσεις και κινήσεις από την Taylor Swift. Δεν είμαι θαυμάστρια της Taylor Swift, αλλά μεγαλώνοντας, είχα ακούσει αρκετά τραγούδια της. Ειδικά τα τραγούδια της «22, Bad Blood, Style, and Love Story» μου άρεσαν πολύ. Τα σκηνικά παραγωγής, τα χρώματα και η κάμερα είναι απίστευτα πολύχρωμα...
Ο Στρίγγλος που Έγινε Αρνάκι (1968)
Εδώ μιλάμε για μία κλασσική κωμωδία του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου που όσες φορές και να τη δεις, πάντα είναι το ίδιο ευχάριστη και διασκεδαστική όπως την πρώτη φορά! Αξέχαστες ερμηνείες, αξέχαστες ατάκες, αξέχαστο το σπίτι του κυρίου Πετροχείλου και αξέχαστη η μουσική του Γιώργου Κατσαρού. Είναι τόσο κρίμα να βλέπουμε τέτοιες αξιόλογες ταινίες που γυρίστηκαν 50 χρόνια...